Tür:Korku

Yıl:2002

Açıklama:"Biz... hepimiz bu film filmle ilgiliyiz, inanmaya, hissetmeye ve görmeye olan inancımız bunu gerektiriyor... Bu bilim kurgu değil." Mark Pellington / Yönetmen

Washington Post gazetesinin tanınmış gazetecilerinden biri olan John Klein hayatının en iyi dönemini yaşamaktadır. Karısı ve kendisi hayallerinin evini aramaktadırlar. Buldukları ev belki biraz büyüktür onlar için ama karısı Mary evi görür görmez işte bu demiştir. "Hayatımızın ve rüyalarımızın tamamlanması için ihtiyacımız olan yer burası. " Evlerine dönerken hızla önlerinden geçen bir karaltı ve öncesindeki rüzgar tüm bu hayallere gölge düşürmüştür. Mary frene bastığında ortalıkta hiçbir şey gözükmemektedir. Kaza kaçınılmazdır ve ne yazık ki John sevdiği kadını kurtaramamıştır. Karısının eşyalarını hastaneden alan John bu eşyalar arasında bazı çizimlere rastlar.

Kulaklarında sevgili eşinin son söyledikleri yankılanmaktadır. "Onu görmedin değil mi?" ... Görmemiştir. Ama neyi?... Çizimler muhteşem bir karaltıyı göstermektedir. Bu bir insana benzemekte ama sırtında kanat görünümünde oluşumlar vardır. Ve koskocaman sanki insanı delip geçen iki kırmızı göz...

Kazayı takip eden iki yıl boyunca John yalnızlığı ile baş başa tüm bunları düşünerek geçirir. Her şey onun için sanki bir sis perdesinin ardındadır. Ve tarif edemediği bir his onunla devamlı birliktedir. Bir gece Washington'dan Richmond'a doğru yol alırken karanlıkta yolunu kaybeder. Arabasından inip yakındaki bir çiftlik evine kadar yürür. Evin sahibi onu beklediğini söylemektedir. John'un kafası karışmıştır.

Gerçek olaylara dayanan bu gerilim filmi, başarılı bir gazetecinin hayatını bir anda değiştiren olayları onun bakış açısından anlatmaktadır. Başrollerini Richard Gere, Laura Linney, Will Patton ve Debra Messing'in paylaştıkları filmin yapımcılığını Tom Rosenberg, yönetmenliğini ise Mark Pellington üstleniyor. Filmin senaryosu gerçek hayattan alınan olayların tarih sırasına göre toplandığı John Keel'in romanından aynı adla Richard Hatem tarafından sinemaya uyarlanmıştır.

"Bir yaratık filmi çekmek istemiyordum. Bir bilim kurgu ya da doğaüstü bir film de değildi yapmayı istediğim. Sadece psikolojik bir gizemi sürreal tonlarda ve doğal hali ile gözler önüne sermek istedim." Mark Pellington, Yönetmen

John A. Keel'in 1975 yılında aynı adla çıkardığı ve tarihsel sıralamayla bazı olayların toplandığı kitabından uyarlanan film, Point Pleasant adlı küçük kasabada meydana gelen ve 1967'de gazete manşetlerine taşınan trajik olayları anlatmaktadır. Filmin başrolünde oynayan Gere olayları ve filmi şöyle anlatıyor; "Anlattığımız hikaye aslında tamamen psikolojik. Canlandırdığım karakter korkunç bir kayıp yaşıyor ve bunun travmasında iken yaşadıklarını bu olaydan duyduğu üzüntüye bağlıyor. Hepimizin kendine ait bir evreni olduğu konusunda düşünürken herkesin farklı şeyler gördüğü, hissettiği ya da duyduğu konusuna parmak basılıyor." Yönetmen Mark Pellington hikayenin psikolojik yönünün senarist Richard Hatem tarafından çok iyi sinemaya aktarıldığını ifade ediyor. "Aslında çok zor bir hikaye ile karşı karşıyaydık. Kolaylıkla melodrama dönüşebilirdi . ınanılmaz olaylar anlatıyordu, bu yüzden daha derine inmeli, gerçeküstü olanı, gizemli olanı öne çıkarmalıydık. Çünkü asıl hikaye kahramanı değil, yaşadığı olayları anlatıyordu. Böyle yapmazsak olay gülünç olurdu."

Yapımcılardan Richard S. Wright filmde psikolojik temanın ağır bastığını şöyle açıklıyor: "Keel'in kitabı basıldığından beri insanlar bu anlaşılmaz fakat gerçek olduğu söylene gelen varlık üzerine film yapmak için uğraşıp duruyorlardı. Sayısız yazar kitapta anlatılan olaylardan bazılarını alıp değişik anlatımlarla ortaya belki de gerçekle hiç alakası olmayan hikayeler çıkardılar. Biz en baştan itibaren UFO'lardan ve insanoğlunun aklını kurcalayan bilinmezliklerden uzak durmaya karar vermiştik. ınsanların gökyüzünde gördükleri birden kaybolan ışıklar ya da kulakları sağır eden bilinmeyen bir yerden gelen sesler bizi çok fazla ilgilendirmiyordu. Biz bir varlığı yani "Mothman"'ı anlatmalıydık. Keel'in kitabında anlatılan varlık bizim için çok önemliydi. Tüm bu insanların gördüğü ve varlığına inandığı bir şeyi yadsımak niyetinde değildik. Ama filmin daha ilk çalışmalarından itibaren ona asla "yaratık " ya da "canavar" demedik. Çünkü her anlatılan olayda benzerlik taşıyan yönlerin yanında farklı duyumlar ve algılamalar vardı. Onun adı "Mothman"dı. Tıpkı bir özel isim gibi."

Lakeshore Entertainment firmasının başkanı ve filmin yapımcılarından biri olan Gary Lucchesi bu proje ile uzun zamandır ilgilenmekteydi. Hikayenin inanılır olması film haline getirilmesi konusunda onu ikna etmek için yeterli olmuştu. "Ben bu olaylar benim de başıma gelebilirdi diyen yapımcılardan biriyim. Bu yüzden çok ilgimi çekiyor. Muhteşem Hitchcock filmlerinden birini örneğin Rear Window'da Jimmy Stewart'ın kırık bacağı ile bir köşede otururken şahit olduğu cinayet sahnesini gördüğü zaman içinizden bu benim de başıma gelebilirdi diyorsanız işte bu gerçektir. Aklı başında insanların inanılmaz olaylarla karşılaşıyor olması kaderle ya da ölümle ilgili bir şeydir diye düşünüyorum."

Daha önce dört filmde Richard Gere ile birlikte çalışma fırsatı bulan Lucchesi oyuncu için şunları söylüyor:" Richard popüler bir sinema yıldızı. Çok geniş bir izleyici kitlesine sahip. ışte bu yüzden popüler bir gazeteciyi canlandırabilecek en iyi seçim . Elinizde böyle bir materyal varken oyuncu bulmak asla zor değildir. Dünyanın her yerinden Hollywood'un her isminden evet alabilirsiniz. Ama böyle bir senaryoya doğru insanı oturtmak ve doğru seyirci ile buluşturmak önemlidir. John Klein Washington Post gazetesinde çalışan tam anlamıyla pragmatist bir gazetecidir. O her zaman doğruyu araştıran göz olmuştur. Fakat bu kez elle tutulan gözle görülen bir şeyin değil ne olduğunu bilmediği bir şeyin peşine düşmüştür. Mantıksal olarak bunu bir şekilde doğaüstü mü, metafizik mi yoksa ruhsal bir şey mi olduğuna karar vermek durumundadır. Gere bu rol için biçilmiş kaftandı. "

Mothman Prophecies gerçek olaylardan yola çıkılarak yapılmış bir film olduğundan ve gerçek insanların hayatlarından alıntılar taşıdığı için film ekibinde çalışan herkes olayların geçtiği Point Pleasent kasabasına ve orada yaşayan herkese saygı duymaları gerektiğini düşünmüşler. Laura Linney orayı ve kasaba halkını şöyle açıklıyor." Bu kasaba tamamen kendine özgü bir hayatı ve dünyası olan bir yer. Orada yaşayan insanlar jenerasyonlar boyunca hep oraya ait olmuşlar. Fakat asla taşralı olmamışlar. Kültürlerine sahip çıkmışlar ama hep kendilerini geliştirmişler. Tüm bu insanlar hep birlikte büyümüşler ve birbirlerine saygı duymuşlar. Canlandırdığım karakter de kasabanın kanun yürütücüsü. Kasabada her şeyin yolunda gittiğinden emin olması gereken biri dolayısıyla şüpheci, mantıklı, pratik klasik bir polis memuru. John Klein'ı televizyon programında görmüş ve karşılaştığı ilk anda da onu tanımıştır. Yaptığı iş kendisi için her ne kadar zor olsa da kendi içinde kendisi ile barışık bir insan olduğundan olduğu dünyada kendisini güvende hissetmektedir."

Filmdeki her karakter kadar önemli olan bir diğer öğe ise filmin çekileceği mekandır. Yapımcılar film çekimleri için Point Pleasant'a birebir benzeyen küçük bir kasaba arayışı içine girmişler. Hem çekim ekibinin ihtiyaçlarını karşılayabilecek alt yapıya sahip hem de görüntü olarak yapımı destekleyecek bir yer olmalıymış. Üstelik bir detay daha vardır ki bunu atlamak imkansızdı. Kasabanın merkezinde bir köprü olmalıdır. Sonunda Pennsylvania, Pittsburgh'da Ocak ayının 24'ünde çekimler başlamış. Richard Wright bu seçimi şöyle açıklıyor:"Pittsburgh'u seçmemizin önemli üç sebebi vardı. West Virginia'ya yani olayların geçtiği yere çok benziyordu, tüm ekibin yerleşebileceği ve rahat edebileceği bir yerdi ve köprüsü olan bir kasabası vardı... Hepsi bu. Armstrong County'de Kittanning adlı küçük kasaba bizin Point Pleasant'ımız olacaktı.

Hatta çekimler esnasında Point Pleasant halkından film çekimlerini izlemeye gelenler bundan daha iyi bir seçim yapılamayacağını görüntü olarak kendi kasabalarının bir eşini bulduğumuzu söylediler. Bu bizim için motive edici bir detaydı." Yönetmen çekimlerin yapılacağı küçük kasaba konusunda bu kadar titiz olmasının sebebini şöyle açıklıyor:" Aradığımız sadece küçük sıradan bir kasaba değildi. Çünkü olayların geçtiği yer de öyle bir yer değil biraz farklı ... Ama asla tüyler ürperten garip kasabalardan biri de değil. ışte bu yüzden yapım amirimiz Richard Hoover'a çok büyük iş düştü."

"Mark bir yönetmen olarak görsel açıdan tamamen kendine özgü savları olan biri. Benim için bu inanılmaz eğlenceli fakat bir o kadar da zor ... Ama bir takım halinde çalışmak bu demektir. Hikayenin tümünü birlikte gözler önüne serecekseniz onun gördüğünü benim de görmem önemli olan. Bizler bu ülkenin bu toprakların insanlarıyız. Dolayısı ile Pennsylvania'yı West Virgina'ya dönüştürmemiz çok da zor değil ama senaryonun taşıdığı ruhu sete taşımak gerçek bir çaba ve deneyim isteyen bir iş. 130 sayfalık senaryoyu haftalar süren bir incelemeye aldık ve her kadrajda ne gördüğümüzü ve ne görmek istediğimizi yargıladık. ışte ruhu böyle yakaladık."

Mothman efsanesi çok uzun yıllar öncesine dayanmaktadır. John A. Keel'in kitabında yazdıkları yaklaşık 200 yıldan bu yana aynı bölgede yaşanan kim ya da neyin sebep olduğu bilinmeyen bir dizi olayı anlatıyor. Fakat tüm bu olayların arasındaki benzerlikler ve tutarlılıklar tek bir varlıktan bahsedilmesini sağlıyor. 1900'lerin başında bölge bir çeşit kuş barınağı olarak bilinmektedir. II. Dünya Savaşı sırasında bu toprakların bir kısmı ordunun patlayıcı depoları olarak kullanılmış. Depolar herhangi bir hava saldırısında gözükmemesi için küçük tepecikler halinde ağaçlandırılarak kamufle edilmiş. Bölgeye TNT adı verilmesinin asıl sebebi de bu . Savaş sonrasında bölgedeki depolar bazı kimyevi madde üreten şirketler depo olarak kiralanmış. Bu bölgede yaşayan halk özellikle de gençler bu yeşil ve ormanlık araziyi her zaman için parti ve piknik yapabilecekleri bir alan olarak kullanmışlar.

ışte Mothman Efsanesinin 1960'lı yıllarda bu arazide gelişen olaylar üzerine ortaya çıkmıştır. Olayların en karakteristik olanlarından bazıları şunlar:

Mothman ilk kez 1964 öncesinde görüldü. Bir kadın, Ohio nehrinin yakınında Route 2 yolunda ilerlerken, Chief Cornstalk Hunting Grounds yakınlarında yolun üzerinde büyük insan şeklinde bir varlığın yürüdüğünü gördü. Yardıma ihtiyacı olup olmadığını bilmeden kadın arabayı yavaşlattığı zaman, şekil iki büyük kanadını açarak uçtu. "Bize kim inanır?" diye düşünerek bu olayı yetkililere bildirmediler.

Basın tarafından duyurulan ilk görülmenin ardından, Mothman gibi olmasa bile, 1965 yılında Ohio nehrinin yakınlarında yaşayan bir kadın, oğlunun bir gün "bir melek" gördüğünü söylediğini anlattı. Kadın bir yıl sonrasına kadar bu olayın üzerinde fazla durmadı.

1966 yazında aynı bölgede yaşayan bir doktorun karısı altı metre boyunda dev bir kelebek gördüğünü söyledi. O da ne gördüğünü kayıtlara geçrimeyi düşünmez.

şerif Millard Halstead, Mothmanı gerçekten gören dört tanıkla birlikte TNT bölgesine giderken, ilk karanlık şekli gördükleri noktayı geçtiklerinde, Halstead kulakları sağır edici bir sesin duyulması üzerine polis radyosunu kapattı.

Paul Yoder ve Ben Enochs adlı iki gönüllü itfaiyeci 18 Kasım da TNT bölgesinde Mothmanı gördüklerini söylediler.

Richard West 21 Kasım'da polisi arayarak kanatlı bir şeklin komşusunun evinin çatısında oturduğunu söyledi. Altı metre uzunluğunda olan şekil kanatları açık olduğu zaman altı ya da sekiz metre ve kırmızı gözlü olduğunu söyledi. Kanatlarını çırpmadan helikopter gibi uçtuğunu da ekledi.

Beş mezar kazıcı Clendenin yakınlarında "insana benzeyen kahverengi" bir şeyin ağaçların üzerinden uçtuğunu gördüler. Erkek kardeşinin mezarını kazan görgü tanıklarından Kenneth Duncan, hemen hemen bir dakika kadar yaratığı izlediklerini ve onun bir kuş olmadığından kesinlikle emin olduklarını söyledi.

Bir sonraki gün St Albans'dan Mrs Ruth Foster yaratığın verandasının yakınında bahçesinde durduğunu söyledi. Anlattıkları diğer görgü tanıklarının anlattıkları gibiydi.

4 Aralık da Gallipolis, Ohio havaalanında beş pilot saatte 70 mil hızla uçan dev bir yaratık gördüler. Kanatlarını çırpmıyordu.

1967 Martında Ohio'lu bir adam arabasının uçan bir yaratık tarafından takip edildiğini daha da inanılmaz olan gerçekten uysal göçebe bir kuş olup olmadığını sorması idi.